Kijk, een olifant…. een echte!

Verrukt zwaaien we naar onze kleinkinderen die samen met hun ouders uit het vliegtuig stappen. Wat zal het heerlijk zijn ze zo meteen in de armen te kunnen sluiten. Een uur later steekt een geagiteerde zoon zijn hoofd om de deur van de wachtruimte en sist ons toe: “Waarom nemen jullie nooit je telefoon op. We weten jullie adres niet, je moet mee naar de douane“.
Gelukkig wordt het daarna toch nog heel gezellig. Zwemmen, braaien en dan op weg naar Ntwetwe Pan. Geboeid kijken we toe hoe een stokstaartje een schorpioen oppeuzelt en stappen daarna op quad bikes. Helm op, de twee oudsten achterop bij papa en opa, de jongste voorop bij mama (hoezo gevaarlijk?) en dan stuiven we brullend over de zoutvlakte. Ik krijg gelukkig mijn bike niet hoger dan de derde versnelling, zodat mijn snelheid beperkt blijft. Arme schoondochter eindigt met blauwe armen omdat haar dochtertje het toch wel erg spannend vindt. Bij het eindpunt brandt het kampvuur en staan de drankjes klaar. Voor de kinderen is de eindeloze vlakte met vijf matrassen vlak bij elkaar helemaal het einde. “Wanneer mogen we naar bed? Mag het nu? Alsjeblie-ie-ieft?

 

 

Een paar dagen later begint de echte safari met het gezin in een Bushcamper, die al na 30 km een lekke band krijgt. Ondanks 6 hulpvaardige handjes zit het reservewiel er snel om. Verder stoppen we af en toe om van kinderen te wisselen (de achterbank bij de grootouders blijkt het perfecte strafbankje: “wie ruzie maakt, moet naar …” ). Enthousiast begroeten de kinderen het wild dat zich gelukkig van redelijk dichtbij laat zien: “Kijk opa en oma… een olifant… een echte!”.

 

 

We groeten een imposante koedoe en een gezellige apenfamilie en dan is het tijd voor het kampvuur. ’s Nachts smelten we met zijn allen de auto’s uit, want het is ver boven de 30 graden. Enkele overactieve muggen maken het er niet beter op. Als we na een paar rake klappen weer bijna slapen, brult een passerende hyena op volle kracht. Dat is dan wel weer leuk.

 

 

Via de gedeeltelijk ingestorte Third Bridge bereiken we de volgende camping in Moremi Game Reserve. Deze blijkt al bezet door een olifant die de sausage tree snoeit. De volgende dag laten we ons gezellig voortrijden door een echte safarigids. Die weet een luipaard op te sporen. Deze kijkt verlekkerd naar alle mollige armpjes en beentjes, maar besluit gelukkig toch om in zijn boom te blijven. ’s Nachts geen luid gebrul naast de tent, maar hevig gekraak. Door het muskietengaas schemert een groot, grijs oppervlak.

 

 

De ouders zijn de Okavango Delta in en wij mogen oppassen. Spelletjes, zwemmen, eten, nog meer spelletjes… Reuze gezellig en de tijd vliegt dan ook om. De laatste nacht hoor ik Jan een paar harde meppen uitdelen. Zijn er nog een paar muggen meegekomen? De volgende ochtend houdt hij een geplette schorpioen voor mijn neus. Nog nooit zo’n beest hier gezien en dan uitgerekend nu…! Gelukkig komen de kleinkinderen in goede gezondheid hun bed uit. De ouders arriveren vol verhalen over zonnesteken, olifanten met hun slurf in de wijn en een kudde buffels die rakelings langs dendert. En of wij nog iets spannends hebben beleefd? Nee hoor, hier is niets bijzonders gebeurd. Alleen overwegen we om een stokstaartje als huisdier te gaan houden.

17 Responses to “Kijk, een olifant…. een echte!”

  1. Willy schreef:

    Wat een heerlijke tijd weer zo met familie. Geniet ervan.

  2. Marianne Sprey schreef:

    Dank je! Ja, het was heerlijk om zo bij elkaar te zijn. Helaas zijn ze nu weer terug naar Nederland.

  3. Freddy Vergouwen schreef:

    Beste vrienden,
    Wat een geweldige leuke trip met jullie kinderen en kleinkinderen.
    Het is altijd geweldig om nieuws van julle te ontvangen.
    Hier gaat alles naar wens, we zijn net terug van een reis naar
    Cuba. Heel onders dan Afrika, maar toch ook weer niet helemaal.
    Soms leek het ook veel op oost-duitsland van net na de val van de muur.
    Van uit een nat en echte herfst groeten uit Utrecht enveel succes met
    jullie wonen en werken.
    Freddy

  4. Marianne Sprey schreef:

    Hartelijk dank voor jullie reactie. Fijn dat het bij jullie naar wens gaat. Cuba moet inderdaad wel erg interessant zijn. Het is hier momenteel ook nat, maar beslist niet herfstig. Na 7 maanden droogte leeft de bush helemaal op. Het gras schiet de grond uit, er verschijnen kleine rode spinnetjes, witte lelies en vliegende mieren. Het allerbeste in het Utrechtse gewenst.

  5. Maya schreef:

    Heerlijk om jullie nieuws te lezen!
    Fijn dat jullie zo hebben genoten van de kinderen en kleinkinderen en zij natuurlijk van de toch wel bijzondere plek waar Opa en Oma wonen. Wij zijn net terug van een rondreis Thailand met Adry en Harry en hebben het bijzonder naar ons zin gehad, al moeten we nu wel wennen aan het verschil in temperatuur, brrrr!
    Groetjes van ons allemaal!

  6. Marianne Sprey schreef:

    Ja, het was heel erg leuk zo met zijn allen. Fijn dat jullie het ook erg naar jullie zin hebben gehad. Sterkte met het temperatuursverschil!

  7. Frida Kemmink schreef:

    Hoi Marianne en Jan, wat een genot om je verslagen te lezen en wat een leuke vakantie met de (klein)kinderen.
    Groetjes vanuit een herfstig Lelystad.

  8. Marianne Sprey schreef:

    Dank je wel voor reactie. Leuk om te weten dat ons blog gewaardeerd wordt. Veel groetjes terug vanuit een zomers Maun!

  9. Nanya schreef:

    Wauw wat een avonturen en gezelligheid! Mooie foto’s ook. Kan niet wachten tot wij een keer met z’n drietjes kunnen komen.

  10. Marianne Sprey schreef:

    Dank voor het compliment. Ook wij kunnen niet wachten tot jullie een keertje komen!

  11. Annie Spreij schreef:

    Genoten van het verhaal en de foto ,s. Leuk om jullie kleinkinderen te zien genieten. Veel groeten en succes, Annie

  12. Wilma en Dirk schreef:

    Dag Marianne en Jan, spannende en mooie verhalen, die Afrika een beetje dichtbij een herfstig grijs Lelystad brengen. En zeker de belevenissen met kinderen en kleinkinderen brengen een frisse kleur in een warm kleurig Nederland. Dank en het beste voor jullie

  13. Marianne Sprey schreef:

    Wat leuk om een reactie van je te krijgen, Annie! Hartelijke groet terug.

  14. Marianne Sprey schreef:

    Hartelijk dank voor jullie reactie. Leuk voor ons om zo ook weer iets van Lelystad te mogen proeven. Een beetje herfstig geeft heerlijke verkoeling als het regelmatig tegen de 40 graden is!

  15. Sjoukje meijerink schreef:

    Hartstikke leuk heel veel plezier met michiel en iedereen
    Fijn dat ze allemaal bij jullie zijn

  16. Elja schreef:

    Bedankt voor het leuke verhaal en de prachtige foto,s
    Wat zullen jullie met elkaar genoten hebben .
    Het is hier herfst maar de kleuren zijn prachtig.
    Ook genieten

  17. Ellen Kieft schreef:

    Wat een fijn familie avontuur en prachtige foto’s! Lieve groeten uit herfstig Nederland.

Geef een reactie