Wilde honden en onoplettende toeristen

Groepsreis Moremi-Khwai

Dankbaar wikkelen we ons in de uitgereikte dekens. Het is koud in de open safari auto waarmee we op weg zijn naar Moremi. Ook het zitcomfort is minder dan in onze bejaarde Landcruiser, maar daar staat tegenover dat we 360 graden zicht hebben en dus optimaal kunnen kijken en fotograferen. We zagen best een beetje op tegen onze eerste groepsreis. Niet zelf kunnen beslissen waar je gaat en de hele dag met anderen optrekken leek ons best een opgave, maar het valt reuze mee. Het gezelschap met alleen nog twee Australiërs en één Engelse, is erg gezellig. Bij de avondmaaltijd (3 gangen bereid op een kampvuur!) kijkt onze gids Maier wat verbaasd bij de matige alcoholconsumptie. Hij is wel anders gewend. Pas nog had hij Zuid-Afrikanen die binnen twee dagen de totale voorraad hadden opgedronken. Ze zaten zes uur rijden van een winkel, dus moest hij per vliegtuig nieuwe flessen laten aanrukken.

 

 

Er zijn wilde honden gesignaleerd! We schrokken het ontbijt naar binnen en springen in de auto. Na een half uur rijden, komt er bericht van de staf die in het kamp is achtergebleven: de roedel is zojuist door het kamp getrokken. Wij weer terug. Honden weg. Twee dagen later en vele zebra’s, krokodillen en olifanten verder, gaan we in Khwai in de herkansing. Maier heeft twee wilde honden gesignaleerd die op zoek zijn naar de rest van de groep. In het dichte struikgewas verliest hij ze helaas uit het oog, maar dan horen we een opgewonden gejank. De roedel is gevonden! Met weinig eerbied voor de banden, rijdt onze gids dwars door de bush op het geluid af waar we 5 honden aantreffen bij een gedode impala. Maier lacht als collega gidsen via de radio informeren waar de honden zitten: “I can’t explain where we are, so we are lucky… we will be the only one here.” Dat blijkt niet helemaal waar. Een zwangere hyena heeft het geluid ook gehoord en weet een bot te grijpen.

 

 

Het is druk met safari auto’s, want er is een leeuw gespot die op weg is naar de rivier. Het is één van de vijf broers die het gebied een paar jaar geleden veroverd hebben. De leeuw buigt echter af en loopt met gezwinde pas naar de enige drie toeristen die nog niet in hun auto zitten, maar met hun rug naar alle commotie vredig van hun ontbijtje genieten. Luid geschreeuw vanuit de verschillende safari auto’s doet ze eindelijk opkijken. Eentje is zo slim om de daktent in te schieten, maar de andere twee wandelen richting leeuw! Een safari auto rijdt haastig op ze af en stuurt ze naar hun auto. Het onbegrip druipt van hun gezichten. “They think this is a bloody zoo”, sist Maier. Jan en ik doen er het zwijgen toe. Wie weet wat er in de afgelopen jaren allemaal bij ons over de camping is gelopen, terwijl wij van een ontbijtje genoten.

 

 

De tafel wordt gedekt voor een laatste maaltijd. Begeleid door het getinkel van belletjeskikkers en het geknor van nijlpaarden kleurt de lucht diep rood. Groepssafari’s: we gaan graag nog een keer!

14 Responses to “Wilde honden en onoplettende toeristen”

  1. Willy Spreij schreef:

    Mooi avontuur weer en mooie foto’s!

  2. Marianne Sprey schreef:

    Dank je wel!

  3. Elja schreef:

    Wat leuk en spannend allemaal
    Jullie maken mooie dingen mee
    Prachtige foto,s

  4. Marianne Sprey schreef:

    Dank je wel voor je reactie. Een beetje spannend blijft het inderdaad, al is zelf rijden nog net wat spannender. En inderdaad was eht erg leuk.

  5. Jeany schreef:

    Prachtig verhaal! vooral die “bloody zoo”. Ben trouwens
    heel benieuwd wat jullie heeft doen besluiten om een groepsreis te boeken.

  6. Marianne Sprey schreef:

    Hi Jeany, leuk om te horen! We hebben ons aanbod uitgebreid met groepsreizen. Voor we die beslissing namen, hebben we het eerst zelf uitgeprobeerd. Als het tegen was gevallen, hadden we het bij self drives gelaten.

  7. Dirk Wolse schreef:

    Mooi verhaal en sommige mensen dachten dat het de kat van de buren was ……… En mooie foto’s.

  8. Marianne Sprey schreef:

    Dank je wel, Dirk! Nee, het was niet de kat van de buren, die zou het ook niet lang maken, in de wildparken hier;-)

  9. Henk schreef:

    Mooie krokodillenfoto. (De andere ook trouwens.) Waarmee voerden jullie dat beest? Of had ie zelf een prooi uit het water weten te ‘vissen’?

  10. Marianne Sprey schreef:

    Dank je! De krokodil was bezig met de laatste restjes van een olifant.

  11. Freddy Vergouwen. schreef:

    Toch vreemd volk, die toeristen.
    Gelukkig weten jullie beter, geniet er van.
    Freddy
    ,

  12. Marianne Sprey schreef:

    Dank je wel. Dat doen we met volle teugen!

  13. Ingrid schreef:

    Wowww wat een groot avontuur daar, hoe anders dan de wiskundelessen op school 😉
    Groetjes ook aan Jan!!
    Ingrid

  14. Marianne Sprey schreef:

    Dat klopt. Het leven hier is wel totaal anders. Hartelijke groeten terug van Jan!

Geef een reactie