On the bright side
De kippen gaan als gekken tekeer, want er zit een pofadder in de ren. Een prachtig beest om te zien, maar liever niet zo dichtbij huis. Als Mike hem na enige moeite heeft afgevoerd naar de bush, komt er een appje binnen. “Can’t get hold of the surveyer, hope he is not dodging… ” Het berichtje van onze architect klinkt niet hoopvol. Het leek zo simpel. Ons kantoortje is te klein sinds we een stagiaire hebben die ons parttime helpt met reserveringen en de boekhouding, dus willen we een stukje aanbouwen. Om zeker te weten dat we binnen onze plot blijven, heeft een architect de grenzen opgemeten. Het stukje grond blijkt bijna twee keer zo groot als hetgeen we op papier gekocht hebben. Consternatie! Dit zou betekenen dat onze watertank, borehole en halve garage buiten het plot liggen, terwijl we indertijd bij de koop juist een landopmeter ingeschakeld hebben om dergelijke problemen te voorkomen.
De landopmeter is opgedoken. Hij geeft de schuld aan landboard, die zou de coördinaten verkeerd hebben opgenomen in het kadaster. Er verschijnen hoopvolle appjes als: “landboard will come tomorrow to do a new survey” – “the right person was not around, they will now come on Monday” – “maybe a new survey is not necessary, landboard might change the coordinates and give you a new contract….”
Tijdens onze ochtendwandeling bespreken we het gebrek aan voortgang, maar worden afgeleid door een bruine zak in een struik die bij nader inzien een dode geit blijkt te zijn. Bij thuiskomst geeft Mike de verklaring. De geit is dood gevonden en nu wordt de eigenaar gezocht. Om te voorkomen dat de geit intussen ten prooi valt aan honden of krokodillen, heeft hij hem in de boom gehangen. Twee dagen later is er nog geen eigenaar en wel een stinkende geit. Mike is het er gelukkig mee eens dat verder wachten geen zin heeft en zorgt voor een nette begrafenis.
Als ik een dag later terug kom van boodschappen doen, zie ik vlakbij ons huis, naast de rivier weer een bruine zak in een struik. Het zal toch niet..? Maar dan zie ik een andere, geheel behangen struik en een man in zijn onderbroek naast een emmer sop. Haastig minder ik vaart om het opwaaiende stof achter de auto te verminderen, want als dat op het natte wasgoed komt, kan hij opnieuw beginnen. De man komt naar de auto toe: “I am washing and now I am hungry”. Ja, dat snap ik wel. Ik wijs naar ons huis en zeg dat hij maar even langs moet komen. Bij thuiskomst vraag ik Mberu (onze huishoudelijke hulp) om wat brood klaar te maken en app voor de zoveelste keer naar onze architect om te informeren naar de voortgang bij landboard.
De volgende ochtend komt het antwoord: no news. Als we gaan ontbijten blijkt het brood op en gaan de kippen als gekken tekeer. Een gabarhavik (gabar goshawk) aast op de kuikens. On the bright side… de pofadder is niet terug gekomen, er hangt geen geit meer in de struik en de stagiaire is zwanger, dus het nieuwe kantoor heeft geen haast meer.
Het is weer geweldig wat jullie mee maken, blijf genieten en veel succes.
Dank je wel! We hopen dat met jullie ook alles goed gaat.
Wat een verhaal! Zo Afrikaans en daarom zo vreemd voor ons wonende in een land waarin alles geregeld is. Hier staat het dorp op zijn kop als er bunzings of vossen zijn gesignaleerd. En ja, als je maar lang genoeg wacht lossen alle problemen zich vanzelf op. Maar ja, dan moet je tzt weer op zoek naar een nieuwe stagaire?
Lieve groet van ons beiden, ik mail nog voordat is weer vertrek naar Tshepo Ya Bana.
Ascha
Dank je wel voor je berichtje. Hopelijk komt onze stagiaire terug na de zwangerschap. Wat leuk dat je weer naar Tshepo Ya Bana gaat. We kijken alvast uit naar je mailtje.
Heb weer genoten van je verhaal! In Botswana is alles zo bijzonder (on)geregeld, van een afstandje lijkt het komisch maar voor jullie is dat vast niet zo. Maar toch… Gelukkig zitten jullie er relaxed in, dat kan ook niet anders. Ik hoop dat dit ook weer goed komt. Lieve groet, ook van de rest van de familie, Maya
Ook van dichtbij is het vaak komisch, al zien we dat soms pas later in. Voorlopig houden we maar moed dat alles goed komt. Lieve groet terug!
Weer heerlijk om te lezen, blijven bijzondere gebeurtenissen.
Leuk dat dat jullie dat met ons willen delen.
Groetjes Willy
Excuses dat het even duurde voor ik kon reageren, maar we zaten een paar dagen zonder internet. Hartelijk dank voor je berichtje. Voor ons leuk dat de verhaaltjes gelezen worden!
Het blijft leuk om jullie avonturen van een afstand mee te maken, bijzonder leven zo in Botswana 😀
Wat leuk om een berichtje van je te krijgen! Ja, het leven is best af en toe bijzonder hier, al brengen we ook de nodige uren door achter de computer.