Long time no see
Vandaag goed nieuws gekregen. Onze dochter kan in april vrij krijgen en komt ons met haar zoontje en vriend opzoeken. Opgewonden boeken we voor hen een retourtje Amsterdam-Johannesburg. Zijn van plan ze daar op te halen en dan eerst naar Swaziland te gaan om haar familie te bezoeken.
Met kleinzoon, dochter en vriend rijden we een paar weken later het heuvelachtige Swaziland binnen. We kunnen maar kort genieten van de prachtige omgeving, want het bochtenwerk is de kleine teveel en hij spuugt alles onder. Vervolgens stijgen angstaanjagende rookwolken op bij de wielen… de remvoeringen van onze oude Landcruiser kunnen de steile afdaling niet aan. We laten de boel afkoelen en dalen vervolgens met een slakkengangetje in de laagste versnelling de heuvel af.
Met hier en daar wat vragen, belanden we bij een huis waarvan de bewoner naar buiten gestormd komt en onze dochter innig omhelst: “Long time no see, sissy!“ Het duurt even voor we in deze zelfbewuste man het broertje herkennen, dat dertien jaar geleden trots zijn schrift van houtbewerking liet zien. Toch blijkt hij niet veel veranderd. Het schrift is nu een laptop waarop hij enthousiast foto’s toont van de meubels die hij maakt.
Die zaterdag wordt er een uitgebreide barbecue georganiseerd. Nu zijn ook beide oudere zussen aanwezig en stralend laat het drietal zich fotograferen. Intussen vermaakt onze kleinzoon zich uitstekend met alle neefjes en nichtjes. Na het eten trekken we naar een zus van oma. Zij heeft een traditionele dans geregeld. Tot hun schrik worden onze dochter en haar vriend in Swazi dracht gehuld en de dansvloer opgeduwd. Het gaat ze niet eens slecht af.
Het afscheid nemen valt niet mee. Als we eindelijk wegrijden, worden we achtervolgd door toeterende auto’s. Altijd nog beter dan rookwolken.
Wat moet dat genieten geweest zijn, al die reacties van familieleden. Het is vast een mengelmoes geweest van enthousiasme, onwennigheid, vertrouwdheid.
We zijn benieuwd naar het vervolg van de tocht met de Landcruiser door zuidelijk Afrika.
Wat weer een heerlijk verhaal.
En prachtige foto,s
Je word gewoon vrolijk van de zussen foto
Prachtige traditionele kleding
Wat zullen jullie met elkaar genoten hebben.
Nog veel pleizer
Liefs elja
We hebben inderdaad heel erg genoten en ook buiten de foto maakten de zussen ons vrolijk! Ook de broers trouwens. Het is een gezellige familie.
Goed samengevat! Het vervolg komt hopelijk volgende week.
Wat een leuke blog en mooie foto’s!!
Dank je!
Lieve mensen,
Wat is er veel om dankbaar voor tezijn, zoveel mooie mensen om jullie heen. Blijdschap en wellicht ook een tikkeltje verdriet om het afscheid nemen. Anyway, geniet van elkaar.
Fijn dat jullie ons mee laten genieten.
Voorjaars groeten uit Nederland,
Freddy
Dank je wel. Het was inderdaad heerlijk om zo bij elkaar te zijn. Warme wintergroeten voor jullie beiden uit Botswana