De beerput open . . .
Aan de rand van onze tuin vloeit het waterige deel van onze sceptic tank in een grote put die is afgedekt met half vergaan plastic en gevuld met oude autobanden, want de vorige eigenaar was erg van de kostenbesparing. Vanwege het gebrek aan begroeiing en de vage poeplucht een weinig aantrekkelijke plek, behalve voor kinderen en slangen. Dus besloten we op een zonnige dag (één van de 360) dat deze beerput open moest. Mike, onze klusjesman, ging opgewekt aan de slag, want hij houdt wel van een uitdaging. Nadat hij 80 banden en drie spitting cobra’s uit de kuil had verwijderd en het einde nog niet in zicht leek, was hij iets minder opgewekt. Na nog eens twintig banden was de kuil dan toch eindelijk leeg en ons zo moeizaam gekweekte grasveld een stinkende smurrie.
Een kennis uit de buurt was gelukkig bereid om tegen betaling de boel (zonder slangen) op te halen. Blij zwaaiden we de laatste stinkende lading uit en toen begon het volgende karwei: de put vullen met drainage stenen. Bij een temperatuur van rond de 38 graden vond ik foto’s maken al een zwaar karwei, maar Jan vond dat hij Mike niet alles alleen kon laten doen. Toen hij na de eerste twee stenen even op de grond moest gaan zitten, besloot Mike dat “the old man” beter weer rustig achter zijn computer kon gaan zitten en maakte hij het karwei af met behulp van een potige 18-jarige logee.
Nu, weken later, hangt er nog steeds een vage mestlucht over de tuin. Niet afkomstig van de keurig afgedekte drainage put, maar van het vee dat nu de regens zijn gestopt, dagelijks naar de rivier komt om te drinken en daarbij het nodige laat vallen.
Zo maak je nog eens wat mee. Had de vorige eigenaar een garage bedrijf, hoe kom je nou aan 80 autobanden, en hoe kom je er vanaf ? Hier moeten we er fors milieurechten voor betalen en is het zelfs wettelijk verboden banden bij het vuilnis aan te bieden en bij het afvalbrengstation kun je ook geen banden kwijt.
Tja, vermoedelijk is de vorige eigenaar indertijd verschillende keren alle garages langs gegaan. De banden konden bij de stort worden gebracht. Als particulier hoef je daar niet voor te betalen, als bedrijf wel.
Genieten dit verhaal, vooral Mike die Jan terug naar binnen jaagt, daar hoef je niet oud voor te zijn, mijn vuilnis werd ook altijd afgepakt.
Leuke reactie en grappig dat het zo herkenbaar is (alleen werd jij vast niet the old man genoemd).
Wat een shit-verhaal ;-). Een septic tank is dus niet alles, maar weet dat er aan (gemengde) rioolstelsels in Nederland ook nadelen kleven: bij hevige regenbuien (en daar krijgen we door de klimaatverandering steeds meer mee te maken) verdwijnt een groot deel van het faecale zwikkie in het oppervlaktewater. En dat levert dan weer visuele verontreiniging, stank en vissterfte op. Je zou het bijna ophouden…
Leuke reactie. En goed om te weten dat het Nederlandse systeem ook niet alles is. Van wateroverlast hebben we in Botswana in elk geval geen last. De laatste regens vielen begin april.
Weer een smeuïge avontuur. 😉
Inderdaad smeuïg, maar wel met een geurtje!