Kinderen en kleinkinderen op bezoek: deel 2
Vanwege het slechte internet thuis, verdwijnen we regelmatig een poosje naar de stad om boekingen en betalingen te kunnen doen. Dat is niet zo erg, want het is prettig dat Khuduga zo goed loopt en bovendien is het voor onze gasten wel fijn ook eens met zijn viertjes te zijn.
Als de ouders merken dat slangen of andere enge beesten zich niet laten zien, gaan ze met een gerust hart samen een weekje op pad. Hun eerste nacht is meteen de vuurdoop. Midden tussen het wild, zonder sanitaire voorzieningen en hout dat niet wil branden. Verder verloopt hun tocht voorspoedig en genieten ze van de overvloed aan olifanten, zebra’s, impala’s en giraffen. Intussen vermaken onze kleindochters zich met water en zand, voeren ze honden, geiten en kippen en helpen ze met koken. Bij de lodge Elephand Sands vindt de blije hereniging met de ouders plaats. Heel toepasselijk zuigt net een olifant zijn slurf vol bij de waterbron. Onze oudste kleindochter vindt mieren echter veel interessanter.
Met zijn allen kamperen we nog een nachtje bij Baines Baobab en genieten van de prachtige zonsondergang. Als we naar huis gaan, sturen we het gezin vooruit: “wacht alsjeblieft niet op ons, wij rijden toch veel langzamer”.
We rijden niet alleen langzamer, we staan geruime tijd stil. Een aan flarden gereden band en geen ruimte voor de krik. Dat wordt graven in de brandende zon en de schop ligt thuis. We weten dat de anderen zullen balen, omdat ze graag hadden geholpen, maar we zijn blij dat de kleintjes het oponthoud in de hete zon wordt bespaard. Terwijl we op zoek zijn naar een graafstok, komen er Nederlandse toeristen aan in een goed voorziene huurauto. Behulpzaam lenen ze hun schop. Net voor donker zijn we thuis, waar we opgelucht worden verwelkomd. Na het eten schuiven we nog even achter de computer, want er wacht een nieuwe aanvraag.
Veel te snel breekt de dag aan waarop we onze kinderen en kleinkinderen naar het vliegveld brengen. Onze schoondochter lacht ons bij het afscheid warm toe: “het viel reuze mee, deze weken bij mijn schoonouders. Jullie waren of weg, of jullie zaten achter de computer”.
Leuk om jullie nieuws te lezen:-).