Kgalagadi Transfrontier Park (september 2020)
We willen graag naar het Kgalagadi Transfrontier Park en sturen een mail naar het Department of Wildlife om de campings te boeken. Omdat we geen reactie krijgen, pakt Jan de telefoon. “You can’t book, sir the parks are not open”. Jan legt uit dat we onlangs in Central Kalahari Game Reserve geweest zijn en dus zeker weten dat de parken wèl open zijn. Na enig aandringen wordt gecheckt met de manager en inderdaad de parken blijken open: “sorry sir, but everything is fully booked”. Dat lijkt ons onmogelijk in deze corona tijd en we besluiten op de bonnefooi te gaan.
In het park moeten we het doen met wat we bij ons hebben, dus laden we de auto vol. De laatste 5-liter fles water past nog net tussen de reserve accu en de containers met extra diesel en snel klappen we de deur dicht voordat alles er uitvalt. Gelukkig hoeft er geen dekbed mee, een enkel dekentje is voldoende nu het half september is en de temperaturen variëren tussen de 16 en 32 graden. Onze eerste overnachting is bij Kang, waar we ook een maaltijd geboekt hebben. Bij aankomst is er niemand aanwezig, maar na een telefoontje arriveert 5 man personeel: één voor de receptie, één voor het toiletgebouw, één voor de keuken, één voor de bediening en één om alles te overzien. Met het zakken van de zon, zakt ook de temperatuur en ’s nachts liggen we met één graad boven nul, rillend in de daktent. Morgen eerst maar op dekenjacht. Gelukkig is er in september geen kans op regen, want onze daktent is niet waterdicht en daar kunnen we ons niet tegen wapenen.
Met een extra wolletje arriveren we de volgende dag bij de gate. Zoals we al verwachtten, is het absoluut niet “fully booked”, we kunnen staan waar we willen. Opgewekt zetten we de tent op in het Mabuasehuba gebied en genieten van de zang van de Kalahari-waaierstaart. Als we naar bed gaan, wil Jan de stoeltjes binnen leggen, maar ik vind dat onzin. ’s Nachts worden we wakker van vreemde geluiden. Bij het licht van de zaklamp zien we dat de schop is omgevallen. Niets aan de hand dus. ’s Morgens blijken we echter ook een stoeltje te missen. We vinden het twintig meter verder, met een flink aantal bijtgaten. Kennelijk had een hyena een speelse bui. Voor straf is dit nu voortaan mijn stoel.
In de drie dagen die we hier doorbrengen, komen we niemand tegen. Er is niet zoveel wild, maar daardoor maakt wat we zien extra indruk, zoals de springbok die zowel zijn harem moet verdedigen als bevruchten, de geelsnavel tok die een insect naar binnen probeert te werken dat net zo groot is als zijn snavel, het grondeekhoorntje dat steeds weer nieuwe stukjes Tsama meloen uit zijn holletje haalt en de struisvogel die een jakhals verjaagt die het op zijn kuikens heeft voorzien.
De laatste avond gaan we vroeg naar bed, want morgen moeten we een flink stuk rijden. Rond middernacht worden we wakker van een luide donderslag en een hevige windstoot. Het zal toch niet…? Jawel hoor, even later begint het keihard te regenen. Wordt vervolgd…
In coronatijd zijn de verhalen nog plezieriger
Om te lezen en de plaatjes
Om te bekijken
Dank je wel voor je leuke berichtje!
Wat fijn (en leuk) om weer een reisverslag te lezen. Gelukkig gaat de natuur ongehinderd door in deze wonderbaarlijke en rare Corona tijd.
Ik kijk uit naar het vervolg….
Ja, heerlijk dat de natuur geen hinder heeft van het hele corona gebeuren. Het vervolg is zojuist geplaatst!
Het vervolg zojuist geplaatst. Je zit een eind in de goede richting!
Ha, ha, je bouwt de spanning lekker op. Nu benieuwd of jullie een nachtje in regen-quarantaine moesten in de auto.
Jullie houden het wel lekker spannend! Maar een zwembad heb je vast niet nodig. Wél van die ‘verrassingen’, die je een keer kunt verwachten natuurlijk: Dan geniet je daarna weer extra van al het andere dat de natuur biedt.
Ook wel handig dat jullie beide bijna onverbeterlijke optimisten zijn, die telkens weer met beide beentje stevig op de droge grond terechtkomen.
Een hartelijke groet. Ik zie uit naar het vervolg van de belevenissen.
(een welkome afleiding tussen alle coronaberichten)
Henk
De regen was wel een verrassing waar we niet op zaten te wachten, al is het voor zo’n droog land wel heerlijk als er weer een bui valt na maanden droogte. Als je het vervolg leest, zul je begrijpen dat we nu wel naar een nieuwe tent gaan uitkijken.
Heerlijk dat we weer mogen mee genieten van jullie avonturen.
Benieuwd hoe nat jullie geworden zijn.
Om een onverklaarbare reden zijn er drie reacties op deze blog pas bij een recente update verschenen, waaronder die van jou, Willy. Dat vinden we heel vervelend, want we vinden het juist zo leuk dat je reageert. Gelukkig heb je je niet laten weerhouden, merkten we bij de december blog. Zoals je hebt kunnen lezen, zijn we trouwens héél nat geworden. We hebben inmiddels dan ook ons tentdoek laten vervangen. Met jullie alles goed hopelijk? Wat een bizarre tijd is het!
Oh wat een heerlijk verhaal! Die tegenslagen horen er helemaal bij als onderdeel van het avontuur (zeggen wij altijd). Dus het was weer volop genieten :-)). Alleen die regen…ben benieuwd naar het vervolg!!
Lieve groet, A&A
Om een onverklaarbare reden zijn er drie reacties op deze blog pas bij een recente update verschenen, waaronder die van jullie. Reuze jammer van het leuke bericht. Inmiddels hebben jullie het vervolg kunnen lezen. Wat waren we nat! Maar tegenslagen horen inderdaad bij het avontuur en geven extra glans aan de herinneringen. Als het tenminste goed afloopt😊.
Echt te gek, weer een prachtig avontuur.
Hoe is het met de corona in jullie omgeving, maar ja naar buiten gaan is altijd goed.
Geniet vooral van al het moois om jullie heen, maar ook wij genieten in Nederland, anders maar ook prachtig🦋
Hoi Freddy, om een onverklaarbare reden zijn er drie reacties op deze blog pas bij een recente update verschenen, waaronder die van jou. Heel erg jammer, want het is juist zo leuk dat je reageert. Het afgelopen jaar ging het eigenlijk wel goed met corona. Alleen na de decembermaand een kortdurende stijging. Helaas is het sinds juni mis en er is nog geen zicht op verbetering. De vaccins moeten uitkomst brengen, maar die druppelen helaas nog maar mondjesmaat binnen. Wij waren in Nederland en zijn daar ingeënt. Hopelijk gaat het met jullie goed en komen er nog veel mooie dagen om volop van Nederland te genieten, want ook daar zijn prachtige plekken.