Khwai, maart 2015

Met een stukje Nederlandse kaas genieten we van het uitzicht op de rivier de Khwai. Wel jammer dat er geen wild te zien is. Na maanden droogte heeft het vandaag eindelijk geregend. Nu er in de bush volop plassen zijn, komen de dieren niet naar de rivier. Hoewel… ineens horen we een grote plons. Nog even kijkt het nijlpaard ons verwijtend aan en maakt zich dan met een spoor van golven uit de voeten.

 

’s Nachts liggen we wakker van het gekletter van regen, gebrul van leeuwen en geroep van hyena’s. Achteraf blijkt dat vlakbij een buffelkoe en haar kalf door leeuwen zijn gedood. Als we op pad gaan, komen we een groepje nerveuze buffels tegen en een aantal welgedane leeuwinnen. De koedoe’s die iets verderop lopen, zijn rustig. Ze weten dat ze voorlopig niets te vrezen hebben.

 

 

Vlak voor de high tea arriveren we bij de lodge waar we komende nacht doorbrengen. Voor het eerst een full inclusive: eten, drinken, bed en game drives. De safari auto delen we met een stel op huwelijksreis. In Chobe hebben ze al veel wild gezien, maar leeuwen ontbreken nog aan het geluk. Tomi, de chauffeur, belooft zijn best te doen, maar helaas… De volgende ochtend brengt nieuwe kansen. Eerst bezoeken we een hyena den (plaats waar hyena’s samen opgroeien) waar een jong van een jaar hardhandig stoeit met een veel jongere pup. We rijden verder tot Tomi een kudde impala’s opmerkt waarvan het mannetje waakzaam de bush in tuurt. “Must be predators over there”. Hij stuurt de auto dwars door de bush en inderdaad stuiten we op een groep wilde honden die met gespitste oren naar hun prooi staren. Voor we het goed en wel in de gaten hebben, is de jacht geopend en ontstaat een chaos van honden en impala’s die alle richtingen uit rennen. Voor de impala’s loopt het deze keer goed af. Hijgend rusten de honden uit, terwijl de zo begeerde maaltijd alweer rustig aan het grazen is. Een andere jager is gelukkiger. Aan de overkant van het water voert een krokodil zijn slachtoffer mee naar een rustig plekje in het riet.

 

 

Intussen hebben de pas gehuwden nog geen leeuwen gezien. Tomi bezoekt alle plaatsen waar de afgelopen tijd de dieren zijn gesignaleerd, maar het mag niet baten. Gelukkig blijven ze nog een paar dagen, dus wie weet. Voor ons zit het erop. Ons bed is alweer opgemaakt voor de volgende gasten. Op weg naar huis, klinkt een vertrouwd geluid: lekke band. Het verwisselen in de brandende middagzon vergt wel wat energie. Met een sapje en het laatste stukje kaas rusten we even uit, terwijl vlak voor ons een olifant langzaam de weg oversteekt.

 

 

9 Responses to “Khwai, maart 2015”

  1. Elja schreef:

    Wat weer een prachtig verhaal met mooie foto,s
    Wij hebben net de paasdagen achter de rug .
    Het weer viel mee al was het niet echt warm de zon
    Liet zich wel zien gelukkig.
    Groetjes elja

  2. Nanya schreef:

    Wauw!

  3. Willy schreef:

    Wat heerlijk dat allemaal zo mee te maken.
    groetjes Willy

  4. dirk wolse schreef:

    Dag Marianne en Jan, Een mooie beschrijving van survival of the fittest
    (een ander(s) paasverhaal)
    en mooie foto’s.
    Groet
    Wilma en Dirk

  5. Ingrid schreef:

    Wat een leuk verhaal weer, vele herinneringen komen bij mij naar boven!
    Fijn dat het zo goed gaat met jullie daar.
    Groetjes, Ingrid

  6. Marianne Sprey schreef:

    Dank je! Wij hadden van donderdag op vrijdag 24 uur achter elkaar regen. Dat is geen tientallen jaren voorgekomen. In dit droge land werd de regen wel echt als Paascadeau gezien, al werd over de bron verschillend gedacht (God of paashaas).

  7. Marianne Sprey schreef:

    Ja, we ervaren het nog steeds als heel bijzonder.

  8. Marianne Sprey schreef:

    Dank jullie wel. Het is wel heel dubbel om naar zo’n jacht te kijken. We waren eigenlijk wel opgelucht dat er niets gevangen werd, maar beseffen ook dat leven voor de één, honger voor de ander betekent.

  9. Marianne Sprey schreef:

    Leuk dat ons verhaal herinneringen oproept. Daar horen we graag een keer meer over.

Geef een reactie